زمینه و نوع مطالعه: مطالعه مروری روش های سترونی و ضدعفونی اتاق عملهدف: بیان روش های مختلف سترونی و ضدعفونی اتاق عملروش کار: مطالعه مروری با استفاده از منابع مختلف منتشرشده در ارتباط با روش های سترونی و ضدعفونی اتاق عملنتایج: اتاق عمل مکان کنترل شده ای در بیمارستان است که اعمال جراحی در داخل آن انجام می شود. سابقه احداث اتاق عمل به عنوان مکانی اختصاصی جهت انجام جراحی به قرن هجدهم میلادی بازمی گردد. قبل از آن اعمال جراحی معمولاً در محل سکونت بیمار یا جراح انجام می شد. اتاق های عمل اولیه از شرایط طراحی ایده آلی برخوردار نبوده و بیشتر به عنوان مکانی جهت نمایش اعمال جراحی احداث می شدند. با شناسایی میکروارگانیسم ها به ویژه باکتری ها به عنوان عوامل مولد عفونت های بعد از عمل، طراحی اتاق های عمل در جهت کنترل این نوع عفونت ها دستخوش تغییر شد. اعمال جراحی روش هایی تهاجمی بوده و بیمار را در معرض ابتلا به عفونت های موضع عمل قرار می دهند. این عفونت ها در اثر آلودگی زخم جراحی توسط میکروارگانیسم ها به ویژه باکتری ها ایجاد می شوند. فلور طبیعی بدن بیمار، لوازم و وسایلی که در جراحی به کار می روند، گروه جراحی و محیط فیزیکی اتاق عمل منبع این باکتری های مولد عفونت محسوب می شوند. آلودگی اتاق عمل به طرق مختلف ازجمله هوای فیلتر نشده، دستگاه های تهویه، مواد ضدعفونی کننده، ترشحات زخم های عفونی، حمل ونقل بیماران و کیسه های جمع آوری ترشحات، گروه جراحی، ازدحام و تحرک بیش ازحد، لباس، کفش، دست ها و دستکش گروه جراحی، لوازم جراحی غیر سترون و سطوح آلوده امکان پذیر است؛ بنابراین جهت پیشگیری از وقوع عفونت، علاوه بر موضع عمل، لوازم و گروه جراحی، فضای اتاق عمل نیز باید با استفاده از شیوه های مناسب، طراحی، نگهداری و ضدعفونی شود. در این مقاله اصول کلی طراحی و تهویه مناسب اتاق عمل شرح داده شده و سپس روش های نظافت، ضدعفونی و سترونی روزمره اتاق عمل توضیح داده می شود.نتیجه گیری نهایی: نظافت و ضدعفونی روزانه اتاق عمل به عنوان یکی از مهم ترین ارکان پیشگیری از عفونت های موضع عمل الزامی بوده و باید توسط کارکنان مجرب و آموزش دیده انجام شود.